OPINION PAGE
“Ang utak nasa ulo, wala sa kuko.”
By: Hensie Tumbagahan
Hanap ka ng paraan paano makapag-isip ng tama, okay? May hiwalay ba na dapat unahin ang EX? 
Hoy! Saan ka nakakita ng hiwalay na, pero siya dapat ipa-priority? Like, hello? Eh, di ba? Kayo na family ang nasusunod at pinapakinggan na desisyon? So, bakit ako ngayon ang dapat mag-adjust? What is the point?
My bills are paid. My daughter’s future is secured. Our needs are provided.
Wala pong hiwalay na uunahin ko ang kapakanan at nararamdaman ni EX kapalit ng sarili kong kasiyahan. Ang laking grupo niyo na nga ng sinungaling, gusto kargo-de-konsensya ko pa yung kapamilya niyo?
I devoted my life for them all throughout the relationship. Hindi ko malalaman na ako lang ang humahawak at nag-wowork out sa relationship kung hindi ako bumitaw.
Bakit? Ayaw ba ng babae na saluhin siya after the mess na ginawa niyo sa buhay ko? Pero kung pagtawanan, pag-usapan, at talikuran niyo ako lahat parang walang bukas? Saan na napunta ang sinasabing andyaan kayong lahat para sa kanya?
Samahan niyo, damayan niyo, sa inyo na yan. Buong-buo kong binalik, walang labis, walang kulang. Ngayon pa nga lang, gigil na kayo na masaya ang buhay ko.
“By the way, wag ako ang sabihan mong dapat silang unahin. Ako na nasa malayo, I know what are the needs of my kid. Siya na nasa tabi ng anak niyang may sakit, kahit gamot walang initiative to buy for his daughter? Paano niyo ba kasi inalagaan at pinalaki yan para hindi makaramdam ng needs ng sarili niyang anak?”
What if soon mas maging masaya at magandang buhay pa?
A toast for a job well done. Atleast, I won’t regret my decision for leaving. 
Thank you for the guidance, Lord.
